Każdego ranka, punktualnie o godzinie szóstej klasztorny dzwon rozpoczyna kolejny dzień naszego życia wzywając nas do kaplicy na modlitwę. Każdy dzień jest darem Boga i szansą na zbliżenie się do Niego w pokornej modlitwie, i spełnianiu obowiązków wynikających z naszego powołania. Taką nadzieję wyrażają słowa modlitwy rozpoczynającej nasz dzień: Ojcze Przedwieczny, w zjednoczeniu z intencjami Twojego Syna Jezusa Chrystusa, ożywieni mocą Ducha Świętego, wzywając wstawiennictwa Bogarodzicy Dziewicy Maryi, świętego Pawła, Patrona naszego Zakonu i wszystkich świętych, ofiarujemy Ci wszystkie myśli, słowa i uczynki dnia dzisiejszego, na większą chwałę Twoją, nasze uświęcenie i zbawienie świata (Modlitwy Zakonu Św. Pawła Pierwszego Pustelnika).

„Panie otwórz wargi moje a usta moje będą głosić Twoją chwałę” (Ps 51) Modlitwy poranne składają się z trzech elementów: modlitw wstępnych, rozmyślania nad Słowem Bożym, Jutrzni (Liturgia Godzin).

W czasie modlitw wstępnych wzywamy orędownictwa Matki Bożej i św. Pawła Pierwszego Pustelnika, poświęcając Bogu nas samych, i nasze działanie. Prosimy także Ducha Świętego o światło w rozeznawaniu Słowa Bożego i dobre natchnienie w naszym działaniu.

Każdego ranka przeznaczamy pół godziny na rozmyślanie nad Słowem Bożym. Słowo Boże jest ważną częścią naszego życia, ponieważ wskazuje nam właściwą drogę, pomagając rozeznać wolę Boga. To Słowo jest także pokarmem, którym dzielimy się z innymi głosząc je podczas Eucharystii, rekolekcji czy innych spotkań duszpasterskich.

Jutrznia to część modlitwy brewiarzowej przypisana do godzin rannych. Brewiarz jest modlitwą Ludu Bożego, który złączony wspólnym głosem zanosi prośby i błagania do Boga.

Ukoronowaniem porannej modlitwy jest wspólna Eucharystia, którą Ojcowie odprawiają w wyznaczonych im intencjach. Codzienna Msza Święta jest znakiem szczególnej braterskiej bliskości i jedności całej wspólnoty z Chrystusem naszym Panem i Przewodnikiem.

Sobota jest dniem wyjątkowym ze względu na wspomnienie Matki Bożej, zczególnej Opiekunki i Patronki naszego Zakonu. tym dniu modlitwa brewiarzowa jest poświęcona Maryi, a zamiast porannego rozmyślania śpiewamy rozbudowaną, zakonną wersję litanii loretańskiej nazywaną „klęczkami”.

Śniadanie to kolejny element życia wspólnotowego, który nas jednoczy pozwalając porozmawiać o sprawach dnia, wypić wspólnie kawę i posilić się, by nabrać sił przed czekającą nas pracą.

Ojciec Przeor wyznacza każdemu mnichowi indywidualne prace i obowiązki, które pozwalają zorganizować czas przyczyniając do lepszego funkcjonowania danej wspólnoty. Ojcowie zajmują się głównie pracą duszpasterską, sprawowaniem sakramentów (zwłaszcza spowiedzi świętej), bracia mają obowiązki fizyczne, pracując w zakrystii, sprzątając klasztor czy naprawiając drobne usterki.

“Cała wspólnota zbiera się na posiłki we wspólnym refektarzu. Gromadzenie się przy wspólnym stole jest wymownym przejawem życia wspólnotowego” (Konstytucje Zakonu Św. Pawła Pierwszego Pustelnika, Norma 50). Obiad rozpoczyna się wspólną modlitwą i odczytaniem fragmentu Pisma Świętego. Podczas dni skupienia, rekolekcji czy dni postnych posiłki odbywają się w milczeniu lub przy lekturze duchowej.

Po skończonym obiedzie udajemy się procesjonalnie do kaplicy na dziękczynienie i modlitwę, odmawiając kolejne modlitwy brewiarzowe: Godzinę czytań i Modlitwę w ciągu dnia.

Rekreacja to czas odpoczynku, podczas którego mnich może na chwilę zapomnieć o obowiązkach. Jest to moment, w którym można rozwijać swoje zainteresowania, hobby, pójść na spacer, odwiedzić przyjaciół.

Słowo Zakon, z łacińskiego Ordo oznacza porządek, nie tylko modlitwy, lecz także działania. Praca jest tak samo ważna jak modlitwa i jest uwielbieniem Boga w myśl słów św. Pawła: Przeto czy jecie, czy pijecie, czy cokolwiek innego czynicie, wszystko na chwałę Bożą czyńcie (1 Kor 10, 31). Czas popołudniowej pracy pozwala zakończyć rozpoczęte wcześniej prace lub wykonać inne obowiązki nałożone przez przełożonego. Jest to także sposobność, jeśli czas pozwala, na osobistą modlitwę i studium, w której zakonnik formuje się duchowo i umysłowo. W tym czasie powinno również odbyć się drugie rozmyślanie nad Słowem Bożym.

O godzinie 5:45 pm rozpoczyna się wieczorny blok modlitewny w kaplicy zakonnej, który składa się z Wezwań do Św. Pawła Pierwszego Pustelnika, Nieszporów i Komplety.

Wezwania do Św. Pawła Pierwszego Pustelnika, w formie litanii streszczają życie naszego Patriarchy. “Święty Pawle nieustający w modlitwie i pokucie, módl się za nami” (Modlitwy Zakonu Św. Pawła Pierwszego Pustelnika).

Nieszpory są wieczorną modlitwą Kościoła zawartą w brewiarzu.

Kolacja plasuje się pomiędzy nieszporami i kompletą przerywając wieczorny cykl modlitw. Po raz kolejny gromadzimy się w refektarzu, aby posilić się po wykonanej, ciężkiej nieraz pracy. Po modlitwie przed posiłkiem następuje odczytanie życiorysów świętych na dany dzień zawartych w Martyrologium.

Kompleta (modlitwa na zakończenie dnia) poprzedzona jest rachunkiem sumienia, kończącej cykl brewiarzowy dnia. Przed kompletą modlimy się za zmarłych naszych współbraci i dobrodziejów, których rocznica śmierci przypada w danym dniu.

Życie duszpasterskie nie kończy się z momentem kolacji, gdyż wielu ludzi dopiero wieczorem, po skończonej pracy może przybyć do sanktuarium, aby modlić się w grupach modlitewnych, ćwiczyć w chórze kościelnym, uczestniczyć w Eucharystii. gdyż wielu ludzi dopiero wieczorem, po skończonej pracy może przybyć do sanktuarium, aby modlić się w grupach modlitewnych, ćwiczyć w chórze kościelnym, uczestniczyć w Eucharystii. Stąd niektórzy ojcowie i bracia po modlitwach wieczornych udają się do grup i wspólnot, którym posługują, aby pomóc ludziom rozwijać się duchowo i służyć sakramentami.

Drugim momentem wytchnienia po pracy jest wieczorna rekreacja, w której możemy obejrzeć wiadomości, film, poczytać dobrą książkę czy rozwijać dalej swoje zainteresowania. Jest to moment, którego żaden współbrat nie powinien pomijać, ze względu na jedność i pogłębianie ducha braterstwa we wspólnocie.

Zanim położymy się spać, staramy się jeszcze pójść do zakonnej kaplicy i spędzić czas z Bogiem na modlitwie czy adoracji. Jest to czas, w którym nie ma już prac fizycznych, dzięki czemu możemy skupić się na rozmowie z Bogiem, wejściu w ciszę, która w każdym klasztorze powinna być przestrzegana po godzinie 9 pm.

Około godziny 10 pm każdy mnich powinien udać się na nocny spoczynek, by zregenerować siły. Bezpośrednio przed spoczynkiem, zgodnie z naszym zwyczajem należy odmówić w swoim pokoju, klęcząc z rękami rozłożonymi w kształcie krzyża trzy Zdrowaś Maryjo, powtarzając po każdym z nich wezwanie do Najświętszej Maryi Panny i na zakończenie, dla uczczenia św. Pawła, dodajemy modlitwę do Niego. (Modlitwy Zakonu Św. Pawła Pierwszego Pustelnika).