Nasz
NASZ.KONTEMPLACYJNO-CZYNNY.
CHARYZMAT
CHARYZMAT
NASZ.CHARYZMAT
KONTEMPLACJA i życie apostolskie
Jako na wpół kontemplacyjna wspólnota monastyczna, o korzeniach pustelniczych, Zakon pielęgnuje ducha kontemplacji wśród swoich członków. Mnisi paulińscy, pamiętając o charakterze i duchu wspólnoty, starają się należycie łączyć kontemplację i ducha modlitwy z różnymi formami pracy apostolskiej. Te dwie części naszego charyzmatu przeżywamy w życiu wspólnotowym, na wzór Chrystusa, który powiedział: „Gdzie dwóch lub trzech zbiera się w imię moje, ja jestem pośród nich” (Mt 18,20). To połączenie życia kontemplacyjnego z życiem duszpasterskim było ewidentną cechą Zakonu od samego początku. Gdy pierwsi bracia Paulini poświęcili się bardziej intensywnemu życiu zgodnie z mottem wspólnoty Solus Cum Deo Solo (Sam na sam z Bogiem), coraz więcej osób zaczęło szukać u nich opieki duszpasterskiej. Charyzmat półkontemplacyjny Zakonu przypomina duchowym synom św. Pawła Pierwszego Pustelnika, że każde dzieło apostolskie zaczyna się od zażyłej relacji z Bogiem, od wyjścia na pustynię i spotkania tam z Bogiem.

„Wieść o Nim rozniosła się jeszcze dalej i gromadziły się wielkie tłumy, aby Go słuchać i być uzdrowionymi ze swoich chorób. Ale sam Jezus często wychodził na pustynię i modlił się ”
– (Łk 5, 15-16).




Cechy charakterystyczne naszego charyzmatu
Cechy charakterystyczne naszego charyzmatu
Charyzmat Zakonu Paulinów jest określony w Konstytucjach, opisany w czterech kluczowych punktach:

„Cechy Wspólnoty Paulinów, które wyrażają bogate dziedzictwo, zdrowe tradycje i historyczną ewolucję Zakonu, a także dokładniej określają jego misję, są następujące…”
– (Konstytucje Zakonu św. Pawła Pierwszego Pustelnika, Artykuł 3)
1.
Kultywowanie kontemplacji Boga w samotności i rozwijanie miłości do modlitwy liturgicznej;
2.
Życie charakteryzujące się sumienną pracą i ubóstwem oraz praktyką pokuty jako środka udziału w zbawczej ofierze Chrystusa;
3.
Szczególne nabożeństwo do Matki Bożej, które wyraża się przede wszystkim w naśladowaniu Maryi poprzez osobiste uświęcenie i w wykonywanie dzieł apostolskich;
4.
Gorliwość apostolska w służbie Kościołowi i bliźniemu pod przewodnictwem Ducha Świętego i zawsze dostosowana do znaków czasu. Gorliwość ta przejawia się przede wszystkim w głoszeniu Słowa Bożego, w świadectwie życia, w sprawowaniu sakramentów, a zwłaszcza w sakramentu pojednania.
Odkryj
DOWIEDZ SIĘ WIĘCEJ
Często Zadawane Pytania
WymagaNE Dokumenty
