POCZĄTEK.ŻYCIA.ZAKONNEGO

NOWICJAT

Nowicjat jest szkołą życia zakonnego i zarazem próbą powołania. Służy rozwojowi ludzkiej i chrześcijańskiej osobowości kandydata oraz rozpoczyna formację zakonną paulina.

Nowicjat w naszym Zakonie trwa jeden rok dla aspirantów do kapłaństwa i dwa lata dla braci, dla których pierwszy rok jest kanoniczny”.

– (Konstytucje Zakonu Św. Pawła Pierwszego Pustelnika, Artykuł 69)

NOWICJAT

Nowicjat ma na celu wzrost powołania. Jest początkiem współpracy z łaską Bożą prowadzącej do przemiany nowicjusza w „nowego człowieka” w Chrystusie na wzór naszego patriarchy św. Pawła Pierwszego Pustelnika, poprzez wykorzenienie swoich wad i nabywanie cnót, na drodze umartwienia, ascezy i karności zakonnej.

Bracia nowicjusze podejmują przede wszystkim prace związane z gospodarstwem, klasztorem, zakrystią, jak również posługę liturgiczną w kościele. Na koniec Nowicjatu bracia składają swoje pierwsze śluby zakonne: czystości, ubóstwa i posłuszeństwa. Kandydaci na kapłanów czynią to po roku, na braci zakonnych po dwóch latach.

Paulin przez profesję rad ewangelicznych: czystości, ubóstwa i posłuszeństwa oddaje całe swe życie na służbę Bogu, uwalniając się od głównych przeszkód na drodze do doskonałej miłości. (Konstytucje Zakonu św. Pawła Pierwszego Pustelnika, Artykuł 7). Śluby zakonne są wyznacznikiem życia każdego zakonnika i wyróżniają życie zakonne spośród innych form życia w Kościele. Dla tych, którzy poświęcają się Bogu stanowią one kontynuację i pogłębienie łaski otrzymanej na chrzcie świętym, ponieważ stanowią jeszcze doskonalsze poświęcenie się Bogu. Śluby zakonne zwane też radami ewangelicznymi czerpią swoje źródło z życia Jezusa Chrystusa, który stał się dla osób konsekrowanych wzorem czystości, ubóstwa i posłuszeństwa. Idąc Jego śladem składamy je Bogu w sposób uroczysty poświęcając się aż do śmierci.

CZYSTOŚĆ

Jak mówią nasze konstytucje (art. 9), czystość realizowana w życiu zakonnym jest dla wszystkich świadectwem mocy Ducha Świętego obecnego w Kościele i możności panowania człowieka nad sobą. Ślub czystości wyraża się w formie celibatu, który jest dobrowolnym aktem zakonnika porzucającego współżycie małżeńskie, założenie rodziny i oddaniem się na własność Chrystusowi, jedynemu Oblubieńcowi, do którego zmierza cała miłość osoby konsekrowanej. Czystość polega także na zachowaniu wewnętrznego ładu, który zakłada kontrolę nad ciałem, jego pragnieniami i pożądaniami, które kierowane są modlitwą i wysiłkiem umartwienia i rozeznawane w świetle woli Bożej.

UBÓSTWO

Przez ślub ubóstwa paulin zrzeka się prawa własności dóbr doczesnych, dowolnego dysponowania nimi i uzależnia się w ich korzystaniu od woli przełożonego (Konstytucje Zakonu św. Pawła Pierwszego Pustelnika, Artykuł 12). Ubóstwo polega na dystansie do dóbr tego świata, które, choć same z siebie nie są złe, mogłyby być w zły sposób wykorzystane przez zakonnika i sprowadzić go na drogę grzechu zakłócając wytrwałe kroczenie za Chrystusem. W ślubie ubóstwa wszelkie dobra zakonnika są własnością wspólnoty, dlatego powinien korzystać z nich z pokorą i poszanowaniem współbraci. W sensie duchowym ubóstwo jest całkowitą zależnością od Boga, od którego pochodzi wszystko to, co człowiek otrzymuje na tym świecie.

POSŁUSZEŃSTWO

POSŁUSZEŃSTWO

W ślubie posłuszeństwa paulin wpatrzony w posłusznego Chrystusa z wiarą poddaje się przełożonym i czyniąc ofiarę ze swej woli, jednoczy się trwalej i bezpieczniej ze zbawczą wolą Boga (Konstytucje Zakonu św. Pawła Pierwszego Pustelnika, Artykuł 16). Ślub ten jest najtrudniejszy ze wszystkich, gdyż decyduje o jedności i trwałości życia danej wspólnoty, jej karności i owocnej posłudze dla dobra wiernych. Podporządkować bowiem swoją wolę woli przełożonego, to tak na prawdę zrezygnować całkowicie z siebie. Nie czyni to jednak zakonnika niewolnikiem, przeciwnie, jeszcze mocniej utrwala jego wewnętrzną wolność i pomaga zbliżać się do Chrystusa, który stał się posłuszny Ojcu we wszystkim aż do śmierci.

Nowicjat odbywa się w miejscu wyznaczonym przez przełożonego wyższego. Od wielu lat nowicjat odbywa się w naszym klasztorze w Leśniowie. Dzisiaj klasztor w Leśniowie ma charakter międzynarodowego nowicjatu dla całego Zakonu Paulinów. Z różnych indywidualnych przyczyn nowicjat odbywał się również w innych klasztorach, w krajach takich jak USA, Kamerun, Węgry, czy Australia.